Hapuskan sistem perlantikan Gabenor kepada pemilihan Gabenor.

Amerika Syarikat

Negara Amerika Syarikat mempunyai 50 buah negeri dan sebuah pusat pentadbiran persekutuan, Washington District of Columbia. Setiap 50 buah negeri ini diketuai oleh seorang Gabenor yang dipilih melalui sebuah pilihan raya yang dikenali sebagai Pilihan Raya Gabenor atau Gubernatorial Election. Setiap Gabenor yang dipilih akan memegang tampuk pemerintahan selama 2, 3 atau 4 tahun mengikut perlembagaan negeri masing-masing. Majoriti negeri di Amerika Syarikat menghadkan tempoh pemerintahan gabenor sehingga 2 penggal sahaja kecuali New Hampshire yang membenarkan seseorang Gabenor untuk memerintah tanpa had penggal.

Seperti pemilihan Presiden, setiap calon Gabenor akan melalui proses pemilihan di peringkat parti terlebih dahulu. Jika terdapat 10 orang calon Parti Demokrat yang menawarkan diri untuk menjadi calon Gabenor mewakili Parti Demokrat, mereka harus berdebat dan ianya akan disiarkan dalam siaran televisyen negeri mereka. Calon yang memperolehi undi tertinggi dari kalangan perwakilan (delegates) dan perwakilan khas (super-delegates) akan layak menjadi calon Gabenor untuk Parti Demokrat. Proses yang sama juga akan dilakukan bagi calon-calon Gabenor dari Parti Republikan. Jika terdapat calon Gabenor lain seperti Parti Progresif, Parti Libetarian dan Parti Hijau, mereka juga akan melalui proses yang sama seperti Parti Demokrat dan Parti Republikan.

Selesai pemilihan calon Gabenor bagi kedua-dua parti yang bertanding, maka mereka akan dibawa untuk berdebat dan melalui proses yang sama seperti semasa pemilihan dalam parti masing-masing. Terdapat negeri yang membenarkan calon parti menamakan seorang calon Naib Gabenor atau Lieutenant-Governor. Kebiasaannya, calon Naib Gabenor akan dipilih oleh calon Gabenor, dan jika calon Gabenor tersebut menang, kedua-duanya akan mengangkat sumpah menjadi Gabenor dan Naib Gabenor dari parti yang sama. Namun, terdapat juga negeri yang mempertandingkan jawatan Gabenor dan Naib Gabenor berasingan. Sebab itu terdapat negeri yang mempunyai Gabenor dari Parti Demokrat tetapi Naib Gabenor pula dari Parti Republikan. Mereka akan melalui pelbagai proses debat sehingga sehari sebelum pemilihan, mereka akan bertemu di pentas khas. Calon yang menang akan mengangkat sumpah sebagai Gabenor. Seorang Gabenor akan menjalankan tugasnya sebagai Ketua Negeri dan Ketua Kerajaan manakala seorang Naib Gabenor akan menjalankan tugasnya sebagai Presiden Dewan Senat Negeri. Di Amerika Syarikat, di peringkat negeri terdapat dua jenis badan perundangan iaitu Dewan Senat Negeri dan Dewan Perwakilan Negeri kecuali Nebraska yang hanya mempunyai satu dewan sahaja.

Saban tahun terdapat sahaja pemilihan Gabenor kerana terdapat peruntukan dalam perlembagaan negeri yang berbeza-beza tarikhs pemilihannya. Setiap Gabenor yang menang akan menjadi ahli dalam persatuan gabenor mengikut parti. Terdapat dua buah persatuan gabenor di AS iaitu Persatuan Gabenor Demokrat dan Persatuan Gabenor Republikan dan setiap persatuan gabenor ini akan memilih seorang pengerusi dari kalangan mereka setahun sekali. Persatuan gabenor ini ditubuhkan untuk menjadi suara pendesak kepada kerajaan persekutuan dalam menyediakan belanjawan kepada setiap negeri. Persatuan Gabenor Demokrat sebagai contoh, mempunyai seorang Pengerusi, Naib Pengerusi,  Bendahari, Setiausaha dan Ahli yang mana semuanya terdiri dari kalangan Gabenor yang dipilih. Selain itu, peranan mereka cukup luas dalam mempengaruhi pemilihan calon Presiden untuk parti masing-masing.

Setiap Gabenor di Amerika Syarikat tidak kebal dari undang-undang terutamanya dalam kes salahguna kuasa dan rasuah. Antaranya Roger Wilson dari Missouri (dipenjara selama 2 tahun kerana pengubahan wang haram), Mike Easley dari Carolina Utara (dipenjara kerana pembunuhan feloni), Don Siegalman dari Alabama (dipenjara selama 88 bulan kerana memberi rasuah dan penipuan), John Rowland dari Connecticut (dipenjara selama 10 bulan kerana rasuah), George Ryan dari Illinois (dipenjara atas 18 tuduhan menjual lesen dan kontrak kerajaan secara haram), Edwin Edwards dari Louisiana (dipenjara atas tuduhan mengugut, penipuan dan pengubahan wang haram), John Fife Symington III dari Arizona (dituduh mengugut, memalsukan penyata kewangan dan menipu bank namun dibebaskan selepas diampun oleh Presiden Bill Clinton), Jim Guy Tucker dari Arkansas (dipenjara selama 4 tahun kerana menipu dan melakukan konspirasi), Edward Daniel DiPrete dari Rhode Island (dipenjara selama setahun atas tuduhan rasuah dan menipu), David Lee Walters dari Oklahoma (dipenjara atas perbuatan kurang baik yang menyalahi undang-undang pilihanraya) dan ramai lagi. Selain itu, seorang Gabenor bukan sahaja boleh dibawa ke mahkamah malah boleh dipecat melalui satu sidang khas dewan perundangan masing-masing. Kes paling terkenal, Rod Blagojevich dari Illinois, beliau disingkirkan dari jawatan Gabenor beliau melalui undi pemecatan oleh Dewan Senat Illinois (59-0 undi) dan dipenjara selama 14 tahun atas 17 tuduhan rasuah dan ugut.

Malaysia

Di Malaysia, terdapat empat buah negeri yang mempunyai Tuan Yang Terutama (TYT) atau Gabenor. Setiap Gabenor akan dilantik oleh DYMM Yang Di-Pertuan Agong atas nasihat Ketua Menteri negeri masing-masing. Kebiasaannya, Gabenor ini dilantik selepas menjawat jawatan dalam parti pemerintah seperti Ketua Menteri. Di Sarawak, Abdul Rahman Ya'kub merupakan Ketua Menteri Sarawak selama 11 tahun (1970 - 1981) sebelum dilantik menjadi Gabenor. Di Melaka, Mohd Khalil Yaacob merupakan Menteri Besar Pahang selama 13 tahun (1986 - 1990) dan Menteri Penerangan selama 5 tahun (1999 - 2004) sebelum menjadi Gabenor Melaka. Di Sabah, Muhammad Fuad Stephens merupakan Ketua Menteri Sabah sebanyak 3 kali (1963 1964 dan 1976) sebelum menjadi Gabenor Sabah. Kesemua mereka pernah menjadi Ketua Menteri dan Menteri Besar sebelum dilantik menjadi Gabenor. Terdapat juga Speaker Dewan Undangan Negeri (DUN) yang dilantik menjadi Gabenor antaranya Abdul Rahman Abbas dari Pulau Pinang (1990 - 1995), dan Juhar Mahiruddin dari Sabah (2002 - 2011). Dalam sejarah Malaysia, hanya seorang sahaja orang Cina pernah dilantik sebagai Gabenor iaitu Leong Yew Koh apabila beliau dilantik sebagai Gabenor Melaka selama 2 tahun (1957 - 1959).

Gabenor dilantik menjadi Ketua Negeri tetapi bukan Ketua Kerajaan seperti di AS. Peranan Gabenor di Malaysia hanya simbolik dan untuk upacara perasmian. Kuasa yang ada pada seorang Gabenor antara lain memberi pengampunan, meluluskan rang undang-undang negeri, melantik Ketua Menteri dan merasmikan persidangan DUN. Apabila sesorang Gabenor dilantik oleh DYMM YDP Agong atas nasihat Ketua Menteri, secara tidak langsung Gabenor yang dilantik akan patuh kepada keputusan dan nasihat Ketua Menteri. Jika Gabenor itu tidak mengikut kehendak Ketua Menteri, beliau berkemungkinan besar tidak akan dilantik sebagai Gabenor selepas tempoh beliau habis. Pendek kata, Ketua Menteri lebih berkuasa berbanding Gabenor. Hal ini dapat dilihat jika ita mengambil sudut politik. Jika kita mengambil sudut demokrasi, Ketua Menteri dipilih melalui mandat rakyat manakala Gabenor dipilih melalui mandat seorang Ketua Menteri.

Berbeza dengan AS, Gabenor di Malaysia tidak dapat didakwa di mahkamah atas tuduhan rasuah dan harta mereka tidak boleh disiasat kerana mereka mempunyai gelaran TUN. Namun, apakah ini benar? Sebenarnya TIDAK. Seseorang Gabenor boleh dituduh rasuah dan menyalahgunakan kuasa di mahkamah tinggi kerana mereka bukan keturunan raja. Jika seorang Sultan atau Raja boleh dihadapkan ke Mahkamah Khas, inikan pula seorang Gabenor yang bukan anak raja. Seorang Gabenor tidak mempunyai DAULAT dan mengingkari arahan Gabenor tidak akan digelar DERHAKA. Hal ini kerana konsep daulat dan derhaka ini hanya untuk Sultan dan Raja. Perlantikan Gabenor ini lebih kepada untuk mengenang budi mereka dan kononnya menyelamatkan mereka dari tuduhan rasuah dan salahguna kuasa. Ianya memberi imej bahawa Gabenor di Malaysia tidak ada kualiti dan hanya merupakan boneka kepada Ketua Menteri. Kita mahukan Gabenor yang lebih proaktif dan bukan setakat menjadi tetamu kenamaan VVVVVVVVIP makan makanan mahal, berarak melambai tangan, menurunkan tandatangan di batu bersurat dan hanya menyarung selempang dan bintang kebesaran bertingkat-tingkat dengan pelbagai jenis gelaran.

Tiba masanya Gabenor di Sabah, Sarawak, Pulau Pinang dan Melaka dipilih melalui satu pilihan raya seperti pilihan raya gabenor di AS. Apabila seorang Gabenor itu dipilih rakyat, beliau mempunyai kuasa dari mandat rakyat. Segala perbelanjaan beliau dan perbuatan beliau tertakluk kepada peruntukan DUN. Selain itu, Gabenor yang hidup mewah di Istana negeri tidak akan dianggap sebagai goyang kaki dan makan duit rakyat jika mereka dipilih oleh rakyat sendiri. Seorang Ketua Menteri pula tidak akan menjadi terlalu berkuasa jika Gabenor dipilih melalui raya dan kedua-duanya terpaksa berkongsi kuasa. Jika dilantik, Gabenor akan menjadi pak turut kepada Ketua Menteri dan tidak ada kuasa veto dalam membuat sebarang keputusan yang dirasakan melanggar perlembagaan negeri. Jika dipilih, Gabenor mempunyai kuasa veto untuk menolak sebarang rang undang-undang yang menyalahi perlembagaan negeri tanpa rasa takut. Ianya akan memberi imej bahawa Gabenor di Malaysia mempunyai mandat, maruah dan berkualiti.

Cuba kita perhatikan di Malaysia, kebanyakkan Gabenor kita berusia lebih 70 tahun malah ada yang hampir 100 tahun. Kita memerlukan Gabenor yang lebih muda, cergas dan aktif dalam memainkan peranan sebagai Ketua Negeri. Kita akan diketawakan oleh masyarakat dunia jika mereka melihat Gabenor kita ibarat sebuah relika muzium. Adakah ini yang kita mahu? Kita bukan lagi hidup di zaman feudalism tetapi di zaman moden. Upacara perlantikan seorang Gabenor adalah upacara zaman kuno dan untuk menjadi sebuah negara maju, ianya tidak harus disandarkan pada ekonomi semata-mata malah sistem politik juga. Jika kita masih mengamalkan sistem perlantikan Gabenor, bermaksud sistem politik kita masih jauh ketinggalan ke belakang berbanding Indonesia, Thailand dan Filipina. Pemilihan seorang Gabenor akan memberi kedua-dua pihak Pakatan Rakyat (PR) dan Barisan Nasional (BN) untuk berlumba-lumba menjadi yang terbaik dengan menawarkan manifesto yang boleh menjadi landasan untuk rakyat memilih Ketua Negeri mereka. Selain itu, kita dapat melihat calon-calon Gabenor kita berkempen untuk memenagi kerusi Gabenor seperti kita melihat bagaimana calon-calon Parlimen dan DUN kita. Kita ingin melihat calon gabenor kita berdebat di kaca televisyen seperti di AS supaya kita mempunyai peluang untuk menentukan siapa bakal Ketua Negeri kita. Sistem ini lebih telus dan adil kepada semua pihak. Jika dilantik, ianya hanya telus dan adil kepada seorang sahaja iaitu Ketua Menteri. Kenapa Ketua Negeri harus dipilih ditangan seorang sahaja? Kenapa tidak dipilih ditangan majoriti rakyat? Adakah Ketua Menteri itu majoriti atau rakyat yang majoriti? Sampai bila kita hendak melantik Gabenor hanya untuk membalas budi mereka sedangkan ramai lagi manusia di Malaysia ini lebih banyak berbudi berbanding Gabenor-Gabenor yang ada?

Jika dari segi ekonomi, kita kalah dengan Singapura, apakah kali ini, kita ingin kalah dengan Thailand, Filipina dan Indonesia dari segi politik? Kita mahu satu sistem yang boleh mematangkan politik kita. Hanya melalui pemilihan sahaja kita dapat memberi rakyat peluang untuk memilih Gabenor dari kalangan Iban yang pertama, wanita yang pertama, India yang pertama, Penan yang pertama malah mungkin kita mempunyai peluang memilih Gabenor paling muda! Melalui pemilihan, rakyat dapat memilih Gabenor yang bersih, cekap dan amanah! Masa sudah tiba untuk kita UBAH sistem perlantikan Gabenor ini kepada sistem pemilihan Gabenor melalui sebuah pilihan raya.

Apa yang Melayu takut?

Orang Cina sangat sensitif dalam isu ekonomi

Masyarakat Cina di Malaysia sangat peka akan keadaan ekonomi negara. Mereka merupakan penyumbang utama kepada pertumbuhan ekonomi negara dan ini kita tidak dapat nafikan. Mereka menguasai hampir setiap jenis perniagaan di Malaysia. Namakan sahaja, pertanian, perladangan, kejuruteraan, kenderaan, komputer, kedai runcit malah hingga ke hartanah. Masyarakat Cina tidak begitu bimbang akan kuasa politik kerana mereka mempunyai banyak persatuan dan pertubuhan masyarakat yang dapat melindungi kepentingan mereka. Sebab itu tidak ramai orang Cina berkecimpung dalam bidang politik terutamanya dalam parti politik. Jika terdapat ancaman berlaku kepada ekonomi negara yang melibatkan kepentingan mereka, persatuan dan pertubuhan ini yang akan menjadi suara pendesak untuk menjaga periuk nasi mereka. Pola pengundian masyarakat Cina banyak bergantung kepada keadaan ekonomi semasa. Sebab itu jika kita lihat, masyarakat Cina masih berlindung di bawah parti pemerintah seperti MCA, Gerakan dan SUPP semasa era pentadbiran Abdul Razak, Hussein Onn dan Dr Mahathir Mohammad kerana pada ketika itu, ekonomi negara agak stabil.

Akhir-akhir ini kita melihat bahawa masyarakat Cina mula menunjukkan sentimen anti-pemerintah semenjak era pentadbiran Abdullah Ahmad Badawi dan Mohd Najib Abdul Razak disebabkan oleh keadaan ekonomi yang sangat membimbangkan mereka. Mereka melihat kedua-dua pemimpin ini tidak mampu meningkatkan ekonomi negara ke tahap yang lebih bagus. Selain itu, kebanyakkan projek-projek dan tender kerajaan dimonopoli oleh kroni-kroni BN. Bahkan, kerajaan BN begitu takut untuk merampas tanah Cina kerana mereka tahu orang Cina boleh melawan mereka menggunakan kuasa undi atau mahkamah. Sebab itu, BN mengambil tanah orang Melayu. Akibat ketidakstabilan ekonomi negara semenjak 10 tahun kebelakangan ini, masyarakat Cina kini mula menunjukkan minat mereka dalam politik. Penglibatan masyarakat Cina dalam politik banyak bergantung kepada keadaan ekonomi negara. Hal ini menyebabkan kebanyakkan kerusi majoritiCina dimenangai oleh Pakatan Rakyat kerana PR begitu konsisten menyuarakan masalah ekonomi negara. Keadaan ekonomi sekarang memperlihatkan bagaimana kerajaan BN gagal menyakinkan para pelabur ke Malaysia. Selain itu, jumlah hutang negara yang bakal mencecah RM1 trillion sangat membimbangkan masyarakat Cina kerana mereka tahu jika hutang kerajaan meningkat, nilai mata wang kita akan merosot sekaligus jumlah faedah yang perlu kita bayar meningkat. Bila ini terjadi, negara akan menjadi bankrap akibat jumlah hutang yang terlalu banyak hingga mengakibatkan perniagaan mereka terjejas. Sebab itu, mereka memilih PR untuk menjadi suara pendesak kepada parti pemerintah BN.

Menyelongkar sejarah pengkhianat Melayu sebenar

Ingatkah lagi kita sejarah Skandal Pinjaman RM2.5 billion Bumiputera Malaysia Finance (BMF)? Kerajaan pada masa itu terus menerus terlibat dengan operasi menutup dan mahu rakyat mempercayai bahawa 4 orang, Lorraine Osman, Hashim Shamsuddin, Rais Saniman dan Ibrahim Jaafar adalah orang-orang yang bertanggungjawab sepenuhnya ke atas pencurian dan penipuan wang rakyat Malaysia itu terutamanya Bumiputera. Pada tahun 1979-1980, Bank Bumiputera Malaysia Berhad (BBMB) mempunyai 'wang berlebihan' yang boleh dipinjamkan melalui operasi pertukaran wang asing dan pasaran wang. Dalam tahun 1980, Petronas menjangkanya menyimpan RM50 juta dengan BBMB. Ini membawa kepada masalah untuk mencari 'punca perniagaan untuk wang berlebihan ini' dan BMF di Hong Kong dipilih sebagai alat untuk disalurkan sebahagian dari wang itu kepada mereka. Pertambahan yang berulang-ulang kepada had pengeluaran pinjaman BMF dari ibu pejabat dan cawangan-cawangan BBMB, BMF 'akan muncul sebagai sebuah institusi kewangan yang dinamik'. Berapa banyakkah dari wang skandal BMF sebanyak RM2.5 billion itu sebenar-benarnya wang Petronas dan di dalam membeli BBMB dan BMF, adakah Petronas cuma membayar balik hutang lapuknya kepada BBMB dan BMF? Sekarang, BBMB sudah menjadi CIMB Bank, Cina, India, Malay and Bengali Bank.

Bukan sahaja BMF, jika kita melihat keadaan institusi Islam negara kita seperti Tabung Haji dan Tabung Baitulmal, mereka mempunyai jumlah yang yang bergitu banyak hingga mencecah puluhan billion ringgit namun masih ramai masyarakat Melayu hidup dalam kemiskinan. Apa yang peliknya, masyarakat Melayu seolah-olah tidak merasakan ini sebagai masalah kepada mereka. Apabila Melayu ditindas oleh pemimpin Melayu sendiri, dengan mudah kita menunding jari kepada Cina dan DAP seolah-olah semua ini salah mereka. Namu, apakah kita tahu bahawa DAP merupakan satu-satunya parti yang banyak mempertahankan skandal BMF, BBMB, dan Baitulmal ini? Mengapa masyarakat Melayu tidak ramai tahu akan perkara ini? Jawapannya mudah, TV3 dan semua media pencacai BN terutamanya UMNO dan PBB memutarbelitkan isu ini. Kenapa perlu salahkan Cina dan DAP jika Melayu ditindas?

Siapa yang menjadi pemerintah pada masa itu? Melayu atau Cina?

Siapa yang menjadi pejuang dan petualang pada masa itu? DAP atau UMNO?

Ada pihak UMNO atau PBB bersuara? Mana pergi telur mereka bila harta Bumiputera dirampas oleh 'Ketuanan Melayu' mereka? Ada orang Melayu marah? TIDAK!

Fantasi 'HIDUP MELAYU'

Semakin banyak Melayu miskin dan ditindas oleh kerajaan BN, semakin ramai Melayu mengundi BN berbanding Cina. Jadi, jika keadaan ekonomi bukan menjadi faktor utama yang mempengaruhi pola pengundian masyarakat Melayu, maka, apakah faktor yang mempengaruhi mereka? Jawapannya sungguh mudah, kuasa politik. Masyarakat Melayu selama ini sentiasa diberi 'candu' oleh pemimpin Melayu BN dengan khayalan 'HIDUP MELAYU'. Selama lebih 50 tahun kita merdeka, tidak wujud apa yang dikatakan sebagai 'HIDUP MELAYU' kerana semuanya adalah 'HIDUP KRONI BN'. Pemimpin Melayu PBB dan UMNO mengunakan slogan 'HIDUP MELAYU' untuk merampas tanah dan rizab orang Melayu sendiri! Adakah kita sedar akan perkara ini atau kita buat-buat tidak sedar? Siapa yang menjual tanah rizab Melayu kepada Cina? DAP? Buktikan kepada saya dimana rizab Melayu dijual oleh DAP? Semuanya dijual oleh UMNO dan PBB. Tanah rizab Melayu di Pulau Pinang, siapa yang jual? Lim Guan Eng? Sedangkan sebelum PRU2008, banyak tanah rizab Melayu dijual kepada bangsa bukan Melayu semasa era pemerintahan BN. Kenapa tidak dipersalahkan Koh Tsu Koon? Adakah Koh Tsu Kon itu Pak Haji? Nah, ternyata selama ini BN melakukan pembohongan kepada rakyat. Setiap laungan 'HIDUP MELAYU' berkumandang, secara senyap tanah rizab Melayu dirompak oleh melaun-melaun UMNO dan PBB.

Bila orang Melayu mula sedar, BN mula menghantar pencacai -pencacai PBB dan UMNO untuk merasuah rakyat agar mereka duduk diam-diam. Sekali lagi, kita di beri 'candu' dan didendangkan dengan 'HIDUP MELAYU'. Sedar tidak sedar, Melayu Johor kini kian hilang tanah rizab mereka kerana dijual kepada negara asing. Semua itu dilakukan dibawah pemerintahan BN. Bila DAP mempertahankan tanah rizab Melayu, kita salahkan Cina. Tapi bila UMNO dan PBB merampas tanah rizab Melayu, kita mencium kaki UMNO dan PBB dan berkata 'terima kasih kerana jasa BN'. Inilah Melayu di zaman BN. Yang menjadi pejuang, kita hina mereka, yang menjadi petualang, kita sanjung mereka. Orang Melayu tidak kisah tanah mereka dirampas asalkan kuasa mereka kekal. Memang temberang pemimpin Melayu UMNO dan PBB.

Jika ditanya, HIDUP MELAYU!

Gula naik, HIDUP MELAYU!

Minyak naik, HIDUP MELAYU!

Hutang PTPTN, HIDUP MELAYU!

Kalau soal ekonomi orang Melayu tidak marah, kalau bank mereka sendiri di'rogol' orang Melayu tidak marah, kalau pemimpin Melayu rampas tanah Melayu orang Melayu pun tidak marah, habis, apa yang menyebabkan Melayu marah? Selagi BN memerintah Malaysia, selagi PBB memerintah Sarawak, walau banyak mana sekalipun tanah mereka diambil oleh PBB, orang Melayu kita tetap tidak akan mengubah undi mereka kerana mereka sudah terlekat dengan PBB. Jika tanah mereka sudah dirampas PBB, jika anak mereka tercicir dalam pendidikan, jika permohonan e-Kasih mereka ditolak, mungkin cara ini baru orang Melayu kita akan bangkit melawan BN.

Melayu perlu bangkit!
Jika Melayu ingin maju, kita tidak boleh berharap 100% kepada kerajaan. Kita harus mampu berdikari dan bersaing dengan bangsa lain secara sihat. Kita tidak perlu lagi bergantung kepada Dasar Ekonomi Baru (DEB) kerana ianya bukan untuk orang Melayu tetapi untuk pemimpin jembalang UMNO dan PBB sahaja. Kalau kita kaya hasil dari DEB tidak apa juga tetapi kita semakin miskin malah ditindas oleh bangsa sendiri. Jika kita mampu menjadi kaya tanpa DEB, kita patut berasa bangga kerana kita berjaya atas hasil usaha kita sendiri. Orang Cina boleh berjaya tanpa ada dasar seperti DEB, kenapa tidak kita? Malu kita jika orang Cina dapat maju tanpa DEB sedangkan kita yang ada DEB ini pun tidak dapat maju hanya kerana masih mempertahankan 'HIDUP MELAYU' UMNO dan PBB. Siapa yang ketawa kepada kita? Cina? Tidak, yang ketawa dengan keadaan kita Melayu ini adalah UMNO dan PBB. Taib Mahmud kaya, ada dia bagi kita sebuah rumah? Rosmah kaya, ada dia bagi kita makan? Mahathir kaya ada dia bagi kita kereta?

Dikala kita bergaduh sesama sendiri kononnya nak mempertahankan 'HIDUP MELAYU', orang UMNO dan PBB bersuka-ria bercuti di Perancis, Korea, Amerika Syarikat, makan ikan salmon, lamb chop, bergelimpangan dengan pelacur, bina rumah berjuta-juta ringgit dan memakai baju Gucci, Topman, Burberry London sedangkan kita hanya makan nasi campur kicap dan memakai baju lusuh.Mereka guna jet mewah sedangkan rakyat sampai MATI guna bot karam! Ada pemimpin Melayu UMNO dan PBB peduli? Bagi mereka "I don't give a DAMN SHIT to this orang Melayu. As long as I rich and I get what I want, kau peduli apa?" Jika orang Cina dapat menjadi pendapat sehingga RM30,000 sebulan, kita orang Melayu tidak harus cemburu malah kita harus menguatkan semangat untuk mendapar RM40,000 sebulan. Jangan ikut telunjuk BN. Mereka hanya tahu menyalahkan Cina dan menyuruh Melayu berperang tetapi apakah ini yang kita mahu? Sepatutnya, BN mengajar orang Melayu bagaimana hendak berniaga secara sihat dan bersaing dengan orang Cina, bukannya membuat kita semua bergaduh. Makin kita bergaduh, makin UMNO dan PBB suka kerana kita akan leka. Ingat, UMNO dan PBB hanya mempergunakan Melayu asalkan anak-beranak dan kroni-kroni mereka hidup mewah hasil dari permusuhan Melayu-Cina. Majoriti Melayu adalah Islam dan jika kita berpegang teguh kepada Islam, kita tidak akan terikut-ikut rentak jahanam UMNO dan PBB. Islam mengajar kita untuk berdikari dan berniaga demi meningkatkan syariat Islam. Jangan lalai wahai bangsaku Melayu.

Tiba Masanya Kita Mengiktiraf Masyarakat Cina dan India di Sarawak Sebagai Bumiputera

 

Zaman Pemerintahan Keluarga Brooke (1841 - 1941) sehingga Pemerintahan British (1945 - 1963)

Pada zaman pemerintahan Keluarga Brooke (James Brooke, Charles Brooke dan Charles Vyner Brooke), mereka tidak pernah membeza-bezakan rakyat Sarawak. Hal ini bukan kerana mereka orang kulit putih tetapi mereka berfikiran jauh bahawa setiap penduduk di Sarawak adalah sama. Keluarga Brooke tidak pernah mengamalkan dasar pecah perintah dengan membuat polisi perkauman seperti orang Melayu di luar bandar, Cina di bandar dan Dayak di hutan seperti penjajah British yang lain di Tanah Melayu.

Kewujudan Bumiputera dan Bukan Bumiputera

Semasa pemerintahan Keluarga Brooke, perkataan Bumiputera dan Bukan Bumiputera tidak pernah wujud. Apabila pihak Jepun menjajah Sarawak pada tahun 1941-1945, ianya juga belum wujud. Bahkan semasa era pemerintahan British dari tahun 1945-1963, perkataan tersebut masih belum wujud. Ketika Sarawak merdeka pada 22 Julai 1963, tidak pernah wujud perkataan Bumiputera dan Bukan Buumiputera kerana yang wujud hanyalah Iban, Melayu, Cina, Melanau, Bidayuh, Orang Ulu dan Penan malah pada ketika itu, tidak wujud sama sekali perasaan syak wasangka sesama kaum. Apakah yang diwarisi oleh Keluarga Brooke, Jepun dan British selepas satu persatu mereka meninggalkan Sarawak? KEAMANAN! Perkataan Bumiputera dan Bukan Bumiputera hanya wujud setelah Sarawak bersama-sama dengan Borneo Utara (Sabah), Singapura dan Tanah Melayu membentuk Persekutuan Malaysia. Perkataan itu sangat asing bagi rakyat Sarawak dan sangat menghairankan, kenapa rakyat Sarawak perlu dikategorikan kepada dua kelompok berasingan sedangkan ianya merupakan amalan di Tanah Melayu? Penduduk di Cina tidak boleh disamakan dengan penduduk Cina di Tanah Melayu. Hal ini kerana dalam Perlembagaan Sarawak, tidak dinyatakan bahawa Cina merupakan Bukan Bumiputera di Sarawak. Memandangkan kita menyertai Malaysia selepas kemerdekaan Tanah Melayu, maka perkataan Bukan Bumiputera ke atas masyarakat Cina dan India tidak harus digunapakai. Cina dan India adalah Bumiputera di Sarawak seperti bangsa lain, pendek kata, semua rakyat yang menjadi warganegara Sarawak sebelum membentuk Malaysia harus diiktiraf sebagai Bumiputera.

Sarawak tidak pernah ada rusuhan kaum

Mengapa Sarawak tidak pernah ada rusuhan kaum? Di Semananjung Malaysia, terdapat TIGA bangsa utama iaitu Melayu, Cina dan India. Di Sarawak pula kita ada hampir TIGA PULUH bangsayang terdiri daripada Melayu, Melanau, Iban, Bidayuh, Cina, India, Berawan, Bisaya, Bukitan, Kenyah, Kayan, Kelabit, Kedayan, Kejaman, Lahanan, Lun Bawang, Murum, Punan, Saban, Penan dan sebagainya. Di Semananjung, Melayu dan Orang Asli adalah Bumiputera manakala Cina, India dan Portugis Bukan Bumiputera. Mungkin sebab itu berlakunya ketegangan kaum pada tahun 1969. Di Sarawak, biarpun dibahagikan kepada 2 kelompok tetapi tidak perah berlaku rusuhan kaum kerana keharmonian yang diwariskan oleh pemerintahan terdahulu. Malah di sini, terdapat banyak perkahwinan campur antara Cina, India dengan bangsa lain sehingga menghasilkan generasi campuran. Maka, saya tidak melihat kenapa harus kita membeza-bezakan 'mereka' dengan 'kita' kerana semakin 'kita' membezakan 'mereka', semakin itu kuat anasir-anasir luar yang hendak memecahbelahkan kita supaya terjadinya rusuhn kaum.

Lihat kepada persamaan, buangkan perbezaan

Allah mencipta manusia berbeza-beza supaya kita dapat mengenali antara satu sama lain dan mencari titik persamaan. Apa yang berlaku sekarang, kita didoktrinkan dengan pemikiran Ketuanan Bumiputera manakala menyisihkan peranan kaum 'Bukan Bumiputera' ini. Siapa kita hendak melayakkan diri kita lebih mulia dari bangsa lain sedangkan Allah tidak pernah membezakan makhluk ciptaannya. Cina, Melayu, India, Dayak dan Kadazandusunmurut adalah sama kerana kita adalah manusia. Menafikan hak mereka bermakna kita menindas mereka. Jika kita menindas mereka, maka kita adalah lebih teruk dari binatang. Kita harus bersifat keperikemanusiaan kepada mereka iaitu masyarakat Cina dan India kerana sumbangan mereka dalam pembangunan negara. Bukan itu sahaja, mereka telah menumpahkan taat setia mereka kepada negara tercinta ini masakan pula kita masih menafikan hak mereka? Mereka mempunyai hak diiktiraf sebagai Bumiputera memandangkan mereka tidak pernah memilih untuk menjadi Bukan Bumiputera sewaktu menyertai Malaysia. Jika kita kata Cina dan India adalah pendatang, bukankah kita juga pendatang? Siapa penghuni negeri ini sebelum kedatangan Cina, India, Melayu, Dayak, dan Orang Ulu? Adakah kita memilih untuk dilahirkan di dunia ini sebagai Cina? Melayu? India? Dayak? Orang Ulu? Apakah itu pilihan kita atau ketetapan Allah? Jika Allah telah menetapkan sesorang itu dilahirkan sebagai Cina, kenapa kita hendak menafikan hak mereka? Adakah menafikan hak mereka bermaksud kita menafikan ketentuan Allah?

Ke arah kemakmuran bersama

Jika Sarawak ingin maju ke hadapan, kita harus mengiktiraf masyarakat Cina dan India di Sarawak sebagai Bumiputera. Kita harus berfikiran terbuka dan bersatupadu. Jika kita masih mengasingkan mereka dalam golongan Bukan Bumiputera, kita masih belum bersatupadu dan masih ketinggalan dari negara lain yang membangunkan negara mereka merentasi kaum. Jika kita mengiktiraf mereka bermakna kita mampu menerima perubahan dan hidup dalam harmoni. Kita harus hapuskan perasaan syak wasangka kita kepada mereka kerana jika tidak, negeri ini akan rugi. Kita harus tunjuk kepada dunia bahawa Sarawak bukan sahaja kaya dengan hasil bumi tetapi kaya dengan sifat bersatupadu kerana berani mengiktiraf orang Cina dan India sebagai Bumiputera. Kita harus tunjuk kepada Malaysia bahawa Sarawak adalah unik. Kita mulakan, yang lain akan turut serta. Jika kita hendak negeri ini membangun, kita harus membangunkan dahulu pemikiran kita. Kita haruslah membuang anasir-anasir jahat seperti perasaan syak wasangka dan sifat menindas kita terhadap mereka. Apa guna menjadi sebuah negara maju jika rakyatnya masih dipisahkan mengikut kelompok? Sudah tiba masanya kita mengiktiraf masyarakat Cina dan India di Sarawak sebagai Bumiputera.

Orkestra Taib: Adenan Satem jadi CM, Abang Johari Gigit Jari

Orkestra Taib

Adenan Satem, Jadi CM,

Abang Johari, Gigit Jari,

Awang Tengah, Tidak Diketengah,

Alfred Jabu, Jadi Abu.

Orkestra Taib

Semasa Abdul Taib mengumumkan untuk melepaskan jawatan beliau pada 28 Februari 2014 di Ibu Pejabat PBB, Jalan Bako, 8 Februari 2014 yang lalu, ramai tertanya-tanya siapakah bakal pengganti beliau. Ramai yang menyangkakan Abang Jo atau Awang Tengah akan dipilih sebagai pengganti Taib. Nama Adenan tidak begitu menjadi sebutan ramai memandangkan keadaan kesihatan beliau yang dikatakan menjadi penghalang untuk jawatan tersebut. Alfred Jabu pula tidak begitu menonjol namanya kerana beliau dilihat hanya sekadar menumpang kerusi Timbalan Ketua Menteri. Selepas mesyuarat bersama ahli PBB, Taib mengumumkan 3 nama yang bakal menjadi pengganti beliau. Adenan Satem, Abang Jo dan Awang Tengah, menyedihkan, nama Alfred Jabu tidak terdapat dalam senarai beliau. Semasa 3 nama ini diumumkan, Abang Johari dan Awang Tengah memberi komen kepada media manakala Adenan Satem terus menghilangkan diri. Spekulasi mengatakan Adenan tahu bahawa beliau tidak akan menjadi Ketua Menteri namun ternyata permainan Taib-Adenan memerangkap kedua-dua Abang dan Awang.

Adenan Satem jadi CM

Adenan Satem adalah orangnya! Walaupun mempunyai masalah kesihatan dan tidak banyak memegang kementerian yang penting dalam kerajaan negeri dan pusat, namun siapa sangka, beliau menjadi pilihan Taib. Mengapa? Taib tahu jika beliau memilih Abang Jo, kem Awang Tengah akan membuat pemberontakan dalam parti. Jika Taib memilih Awang Tengah, perkara sama juga akan dilakukan oleh kem Abang Jo. Jadi, untuk memberi situasi menang-menang, kedua-duanya tidak dilantik tetapi Taib memilih yang lemah antara mereka iaitu Adenan. Taib juga tahu bahawa Adenan tidak mempunyai tentera yang banyak dan beliau hanya bergantung harap kepada anaknya, Abdul Aziz Adenan, untuk menjadi panglima beliau. Bila beliau lemah, beliau akan tunduk dengan Taib demi mengekalkan kuasa dan memerlukan sokongan Taib dalam PBB. Dalam masa yang sama, Taib dapat mempengaruhi dan mengikat kepimpinan Adenan dalam pentadbiran negeri nanti. Sepekara lagi yang harus kita ingat, Adenan merupakan bekas ipar Taib dan bak kata pepatah, air dicincang tidak akan putus. Permainan Taib ini mudah dijangka apabila Adenan diserap menjadi Penasihat Khas kepada Ketua Menteri tahun 2009 dan Menteri Tugas-Tugas Khas pada 2011 yang bertanggungjawab dalam hal ehwal tanah Sarawak. Malah, beliau diberi gelaran Tan Sri iaitu lebih tinggi dari Datuk Amar Abang Johari dan Datuk Amar Awang Tengah. Kebolehan Adenan berdebat juga tidak dapat ditandingi oleh kedua-dua Abang dan Awang ini dan ianya dilihat oleh pemimpin konservatif seperti Taib sebagai pakej untuk menjadi seorang pemimpin iaitu mesti pandai berdebat dan mempunyai kebolehan menangkis segala tuduhan. Sebab itu, Adenan Satem jadi CM.

Abang Johari gigit jari

Abang Johari menyangka beliau akan dipilih menjadi Ketua Menteri menggantikan Taib selepas nama Alfred Jabu tidak termasuk dalam senarai. Hal ini kerana Abang Jo merupakan orang no.3 dalam PBB selepas Taib dan Jabu. Apabila nama Jabu tidak tersenarai, secara automatik nama beliau antara yang paling senior. Selama beliau menjadi Menteri dan pemimpin Melayu paling senior dalam PBB, beliau hanya diberikan jawatan-jawatan yang kurang penting dalam negeri. Tidak dinafikan bahawa beliau merupakan seorang yang bebas dari rasuah dan salahguna kuasa akan tetapi beliau masih dilihat gagal mempertahankan orang Melayu sendiri. Buat masa ini, beliau hanya diberikan jawatan sebagai Menteri Perumahan dan Menteri Perlancong yang mana kedua-dua kementerian ini tidak cukup untuk dijadikan bekalan sebagai Ketua Menteri. Kemasukkan Abang Jo dalam arena politik bukanlah atas pilihan yang dibuat Taib, beliau dididik oleh Abdul Rahman Ya'kob. Jika Abdul Rahman tidak meletakkan Abang Jo menjadi calon di DUN Satok semasa era pentadbiran beliau, nescaya Abang Jo tidak mungkin akan berkecimpung dalam dunia politik. Taib berasa sungguh geram dengan Abang Jo kerana beliau telah 'membunuh' kemaraan Adenan sebagai Timbalan Presiden II PBB. Memandangkan pada ketika itu, hubungan Taib dengan bapa saudara beliau masih dalam keadaan dingin, maka perbuatan Abang Jo itu dilihat sebagai hasil didikan Abdul Rahman sehingga menyebabkan Taib marah kerana anak didik musuh beliau mencantas anak didik beliau, Adenan. Ini juga mungkin pengajaran kepada Abang Jo bahawa dari dulu hingga sekarang, beliau tidak pernah berada dalam hati Taib. Jika beliau masih mengharapkan jawatan Ketua Menteri itu jatuh ke riba, sampai bila-bila, Abang Johari akan gigit jari.

Awang Tengah tidak diketengah

Biarpun beliau orang no.4 dalam PBB selaku Naib Presiden Kanan I dan junior dari Abang Jo, namun peranan Awang Tengah tidak harus dipandang enteng. Beliau antara orang yang paling dipercayai oleh Taib selepas Adenan Satem. Hal ini kerana Abang Jo yang telah 'membunuh' kemaraan Adenan menyebabkan Taib menjadikan Awang Tengah sebagai ayam tambatan beliau. Awang Tengah yang memenangi kerusi DUN Lawas pada tahun 1987 merupakan anak didik Taib dalam politik memandangkan Taib adalah orang yang membawa Awang Tengah berkecimpung dalam dunia politik. Bahkan, Awang Tengah diberi kepercayaan untuk memegang TIGA kementerian! Pertama, Menteri Pengurusan Sumber dan Alam Sekitar meliputi pembalakkan, tanah, galian, gas asli dan banyak lagi serta Menteri Kemudahan Awam bertanggungjawab dalan bekalan elektrik, bekalan air, pencawang komunikasi dan gas dan Menteri Pembangunan Industri yang bertanggungjawab dalam industri perladangan, perlaburan, keusahawanan dan perniagaan. Ketiga-tiga kementerian ini cukup luas peranannya di Sarawak dan melayakkan seseorang itu menjadi Ketua Menteri. Bahkan, bukan itu sahaja. Awang Tengah begitu cemerlang dalam dunia politik apabila sentiasa memenagi kerusi DUN Bukit Sari (dulu DUN Lawas) dengan rekod mengalah pencabar beliau sehingga hilang wang deposit berturut-turut dan ianya berbeza dengan Abang Jo di DUN Satok. Namun, menagapa bukan Awang Tengah? Hal ini kerana terdapat 'tuan-tuan' dalam PBB menyatakan bahawa Awang Tengah masihbaru dalam politik dan terlalu junior biarpun beliau sudah menceburi politik sleama hampir 27 tahun! Ini hanyalah suara-suara yang dengki dan iri hati dalam PBB yang enggan melihat Awang Tengah menjadi Ketua Menteri kerana faktor kroni dan tender projek yang hanya diberikan kepada orang-orang tertentu sahaja. Terdapat gerakan-gerakan yang giat bergerak dalam PBB untuk nyahkan kekuasaan Awang Tengah dan usaha itu cuba dilakukan dengan mempengaruh Taib agar Awang Tengah diketepikan. Kerana itu, Awang Tengah tidak diketengah.

Alfred Jabu Jadi Abu

Tiba-tiba nama Alfred Jabu melonjak naik terutamanya dari kalangan masyarakat Iban. Sudah 44 tahun orang Iban meninggalkan jawatan Ketua Menteri dan harapan masyarakat Iban pada ketika ini hanya kepada Alfred Jabu. Jika Jabu berkehendak jawatan tersebut, sudah lama beliau menginginkannya. Namun Taib tahu, Jabu bukan seorang yang gila kuasa dan hanya menjadi pak turut kepada Taib. Dalam ucapan rasmi Jabu, beliau boleh dikatakan kerap membodek Taib dengan mengucapkan "Yang Dikasihi" sebanyak 15 kali. Masyarakat Iban selama ini tertipu dengan permainan mereka berdua ini. Kehadiran Jabu sebagai Timbalan Ketua Menteri selama hampir 40 tahun ini hanyalah sebagai penghias cermin bagi mengambil hati pengundi Iban. Hakikatnya, Jabu bukanlah pembela masyarakat Iban, beliau hanya pembela Taib. Umum mengetahui, Jabu hanya berminat membangunkan kawasan Iban di Betong tetapi tidak dikawasan lain seperti Sri Aman, Lubok Antu, Kanowit, Pakan, Julau, Kapit, Selangau, dan Marudi. Jika Jabu merupakan pemimpin Iban sejati, sudah lama beliau membangunkan kawasan-kawasan Iban ini. Jika Jabu merupakan pemimpin Iban yang berani, sudah lama beliau menuntut jawatan Ketua Menteri. Taib tahu akan perkara ini sebab itu beliau tidak menamakan Jabu memandangkan Jabu hanyalah seorang pak turut dan bukan seorang pemimpin. Jika pak turut menjadi ketua kerajaan, adakah negeri kita akan maju ke hadapan atau mundur kebelakang? Apakah jika Jabu dipilih menjadi Ketua Menteri memberi jaminan bahawa hidup masyarakat Iban akan bertambah baik? Usah fikirkan jaminan, selama 4 dekad menjadi Timbalan Ketua Menteri pun beliau gagal menaiktaraf hidup masyarakat Iban, apatah lagi hendak menjadi Ketua Menteri! Jika Jabu mula bangkit menuntut jawatan tersebut, sudah terlambat untuk beliau. Bagi Taib, namanya tidak layak menjadi seorang pemimpin. Apakan daya, Alfred Jabu jadi abu.

Siapa Adenan Satem?

Adenan Satem merupakan bekas adik ipar kepada Ketua Menteri Sarawak, Abdul Taib Mahmud. Isteri pertama beliau bernama Aisah Zainab Mahmud dan salah seorang anak beliau adalah Abdul Aziz Adenan yang merupakan bekas EXCO Pemuda PBB juga dikatakan merupakan blogger sematankelawas.blogspot.com yang banyak membuat fitnah ke atas pemimpin politik di Malaysia. Beliau juga merupakan muka lama dalam politik Sarawak. Dinobatkan sebagai juara dalam perdebatan mengenai Tanah Adat di Sarawak pada akhir 1980-an dan 1990-an, Datuk Adenan merupakan political figure yang cukup hebat di dalam kabinet negeri pada masa itu. Sekarang ini dilantik sebagai Menteri Tugas-tugas Khas Sarawak. Beliau merupakan bakal Ketua Menteri Sarawak yang ke 5 setelah Abdul Taib Mahmud menghantar surat perletakan jawatan pada 28 Februari 2014.

 

Abdul Aziz Adenan

Dalam pemilihan Parti Pesaka Bumiputra Bersatu tahun 2002, beliau bersama-sama Abang Johari Openg bertanding untuk merebut jawatan Timbalan Presiden Parti. Walau bagaimanapun nasib tidak menyebelahi beliau apabila tewas di tangan Abang Zohari, seterusnya dilantik sebagai Naib Presiden Kanan Parti oleh Majlis Tertinggi, sesuatu yang janggal di dalam parti semenjak 30 tahun penubuhannya. Penonjolan kepimpinan beliau amat ketara di dalam parti sehingga ada desas desus yang mengatakan bahawa beliau bakal menggantikan Abdul Taib Mahmud sebagai Ketua Menteri Sarawak yang baru. Selepas Pilihan raya Parlimen diadakan pada tahun 2004, dengan menggantikan Cikgu Sukinam Domo di Parlimen Batang Sadong, beliau dilantik sebagai Menteri Sumber Asli dan Alam Sekitar Malaysia, suatu jawatan yang tidak asing bagi menteri yang berasal dari Sarawak. Sebelum PRU 2004, beliau merupakan Menteri Industri Makanan Sarawak.

Namun begitu pada Februari 2006, rombakan kabinet Persekutuan telah diadakan dan beliau tidak disenaraikan di dalam kabinet tersebut. Alasan Perdana Menteri ialah Dato' Sri Adenan sendiri meminta supaya beliau tidak dinamakan sebagai menteri, kemudiannya diakui oleh Adenan sendiri. Lain alasan ialah untuk memberi konsentrasi di dalam pilihan raya negeri yang bakal dilangsungkan pada Mei 2006. Episod Adenan dan kepimpinan serta politik negeri Sarawak amat sunyi sehinggalah selepas pilihan raya ke-9 2006 beliau tidak dilantik semula di dalam kabinet negeri. Untuk rekod di dalam pilihan raya ke-9 2006 tersebut beliau ditukarkan ke kerusi Tanjung Datu, dan kerusi lama beliau bertukar tangan kepada calon baru iaitu Datuk Sri Muhammad Ali bin Mahmud iaitu adik kandung Ketua Menteri sendiri. 

Dalam rekod pilihan raya yang lepas kawasan Dewan Undangan Negeri Sarawak bagi kawasan N.15 Muara Tuang merupakan kubu kuat Parti Barisan Nasional dan mempunyai majoriti yang tertinggi bagi negeri Sarawak. Adenan sekali lagi di kawasan barunya mendapat majoriti undi yang juga tinggi dengan mengalahkan dua pencabarnya dari BEBAS dan calon Keadilan Rakyat dengan majoriti 4,136.

Pada bulan Februari 2007, beliau telah melepaskan jawatan Naib Presiden PBB. Akan tetapi beliau dilantik semula menjadi Ketua Penerangan PBB berkuatkuasa 4 Mac 2007 sekaligus menamatkan desas desus yang beliau akan mengundurkan diri daripada arena politik.

Dalam Pilihan Raya DUN Sarawak 2006, Adenan Satem mewakili BN mendapat 4,545 undi dan menang. Calon lawan ialah Sobey bin Daud (KeADILan - 409 hilang deposit) dan Larry Dominic Linang (Bebas - 357 hilang deposit) Majoriti 4,136. Dalam pilihan raya 2011, beliau bertanding mewakili BNdan mendapat 4,218 undi dengan majoriti 3,216. Lawan beliau ialah Gilbert Asson Kulong dari parti Bebas mendapat 215 undi. Calon lain ialah Nani Sahari(PR - 1002). 

Adenan Satem akan mengangkat sumpah sebagai Ketua Menteri Sarawak Ke-5. Harapan kita adalah semoga beliau dapat menurunkan tarif elektrik Sarawak sebanyak 30%, menyelesaikan masalah NCR terutamanya bagi kaum Dayak, menghapuskan setinggan dan memberikan tanah kepada masyarakat Bumiputera, memberi peluang pekerjaan kepada belia Sarawak, memberi pendidikan percuma kepada anak Sarawak menerusi Yayasan Sarawak, menghapuskan monopoli simen dan mendedahkan laporan kewangan Tabung Baitulmal Sarawak.

Pilihanraya Awal Sarawak? 3A mungkin akan gigit jari.

Desas-desus mengenai DUN Sarawak akan dibubarkan mengamatkan politik Sarawak selepas Berita Harian memuatkan tajuk Taib Mahmud akan berundur dari jawatan Ketua Menteri Sarawak. Dikhabarkan Ketua Menteri akan memanggil mesyuarat pada Sabtu (8 Februari 2014) dan Ahad (9 Februari 2014). Ramai pihak melihat ini merupakan masanya Ketua Menteri akan mengumumkan siapa penganti beliau.

Namun, dari pandangan saya, ianya hanyalah suatu gimik. Kalau kita perasan, kenapa akhbar Berita Harian yang berpengkalan di Semananjung memuatkan tajuk ini dan mengapa pula bukan akhbar tempatan? Adakah ini merupakan strategi Taib untuk melihat siapakah yang akan masuk perangkap beliau? Malah, selepas akhbar itu mensensasikan berita ini, pihak pemimpin politik tidak pula melatah kerana mereka kali ini bersikap hati-hati dengan permainan Taib Mahmud. Jika mereka menjawab spekulasi ini, sekelip mata mereka akan dicantas.

Ketika PM Najib datang ke Sarawak merasmikan program perlancongan untuk ASEAN, kelihatan banyak tetamu hadir di rumah mantan Ketua Menteri Sarawak dan mantan Gabenor Sarawak iaitu Tun Abdul Rahman Ya'kub. Apakah maksud semua ini? Anda boleh nilai menggunakan otak yang cerdik. Kem 3A, Adenan, Abang Jo dan Awang Tengah mungkin akan gigit jari jika Taib Mahmud mengumumkan Wahab Dolah atau Effendi Narwawi sebagai penganti beliau.

Pilihanraya Sarawak akan berlaku dalam masa terdekat ini kerana Taib Mahmud tidak akan sanggup melihat berlakunya PRK Dun Balingian jika beliau melepaskan jawatan sebagai ADUN dan menjadi TYT Sarawak sebelum tempoh matang DUN 11 April 2014. ADUN Daro, Dr Murni Suhaili mungkin akan digugurkan sebagai calon untuk memberi laluan kepada Wahab Dolah ataupun Effendi Narwawi. Kemungkinan besar itu ada kerana dilihat sekarang pihak Pakatan Rakyat menumpukan sepenuh perhatian kepada PRK N.25 Kajang dan jika dilihat di sudut lain, SPR mengumumkan tarikh pengundian akan dilakukan pada bulan 12 Mac iaitu sangat lama masanya. Dalam masa itu, kita jangan terkejut melihat DUN Sarawak pula akan dibubarkan. Permainan Taib Mahmud ini sangat licik dan tidak dinafikan, strategi beliau sangat handal namun Pakatan Rakyat harus bersiap-sedia. Taib Mahmud mungkin akan membubarkan DUN Sarawak dalam keadaan PKR belum membuat pemilihan parti dan dalam keadaan PR masih belum bersedia.

Taib berundur: Sarawak atau PBB akan musnah?

 

Abdul Taib Mahmud merupakan ahli politik yang paling lama memegang tampuk pemerintahan Sarawak sebagai Ketua Menteri selama 33 tahun. Beliau berkecimpung dalam politik seawal umur 27 tahun apabila dilantik menjadi Menteri mewakili Parti Berjasa (Barisan Jati Anak Sarawak) dibawah Ketua Menteri Stephen Kalong Ningkan.

Kebelakangan ini, politik Sarawak sedikit gamat apabila terdapat uar-uar yang menyatakan Ketua Menteri Sarawak Abdul Taib Mahmud akan berundur pada 28 Februari 2013 untuk menjadi Tuan Yang Terutama (TYT) Sarawak. Walau apa pun keputusan beliau akan buat, kita sama-sama lihat sama ada ianya benar atau sekadar desas-desus semata-mata.

Walaubagaimanapun, terdapat juga penyokong-penyokong dan pengampu-pengampu PBB yang mengeluarkan keluhan yang tidak masuk akal untuk orang dewasa. Ramai di kalangan mereka menyatakan, jika Taib berundur, kita akan mati dan Sarawak akan musnah? Ketahian apakah ayat ini? Mengapa PBB terlalu dangkal dan dungu? Apakah Sarawak ini tidak ada orang lain yang layak menjadi Ketua Menteri sama seperti apakah orang Sarawak tidak layak menjadi Ketua Pegawai Eksekutif (CEO) SESCO? Apakah anak tempatan di Sarawak terlalu bodoh dan tidak berpendidikan untuk memimpin Negara Sarawak selain Taib Mahmud? Jika tiada, salah siapa? Salah PBB sendiri kerana gagal melahirkan pemimpin yang berkaliber untuk menggantikan Taib Mahmud.

Jika Taib Mahmud berundur atau melepaskan jawatan, Sarawak tidak akan musnah dan rakyat tidak akan mati kebuluran sebaliknya PBB akan musnah dan kroni mereka akan mati kebuluran! Orang PBB tidak akan beritahu perkara ini kepada rakyat maka mereka membuat propaganda akhir zaman kepada rakyat bahawa tanpa Taib Mahmud, Sarawak akan musnah. Kalau kita hendak tempeleng kepala PBB ini, kita katakan kepada mereka, sebelum Taib Mahmud lahir, James Brooke sudah memerintah Sarawak tetapi di zaman James Brooke , Sarawak tidak musnah malah semakin maju ketika itu. Usah tunggu Sarawak musnah jika Taib Mahmud berundur, sekarang pun Sarawak diambang kemusnahan dengan rampasan tanah pribumi, merogol khazanah alam, dan pembinaan empangan yang menjahanamkan kehidupan rakyat!

Bagi PBB, Taib Mahmud adalah Tuhan, wang adalah Nabi dan kemegahan adalah hidayah. Sebab itu orang PBB begitu takut jika 'Tuhan' mereka berundur sebab jika 'Tuhan' mereka berundur, maka 'Tuhan' mereka berhenti menghantar 'Nabi' yang memberi 'hidayah' kepada mereka. Di dalam PBB, tidak ada Pakar Strategik seperti PKR, PAS dan DAP kerana semua strategi dilakukan oleh Taib Mahmud. Jika beliau merasakan Daud tidak layak bertanding di Tupong, beliau boleh menggugurkan nama Daud. Jika beliau merasakan Abang Jo tidak sesuai menjadi Ketua Menteri, beliau boleh sahaja melakukannya. Jika beliau merasakan Dr Draup tidak sesuai lagi di Demak Laut, beliau dengan sekelip mata dapat menggantikannya dengan Dr Hazland. Jika beliau tidak suka kepada Asfia, beliau juga boleh menggantikannya sekelip mata dengan Abdullah Saidol biarpun sokongan rakyat kepada Asfia di Semop lebih kuat. Malah, sesiapa sahaja yang dilihat dapat menggugat kedudukan beliau dalam PBB, dengan sekelip mata beliau mencantas mereka. Taib Mahmud adalah pemikir strategik dalam PBB dan beliau mengatur calo-calon PBB seperti permainan catur. Jika Taib Mahmud tidak lagi berada dalam PBB, maka hilanglah Pakar Strategik di dalam PBB. Kenapa Taib Mahmud kurang memberi kepercayaan kepada pemimpin PBB yang lain dari menjadi Pakar Strategik? Jawapannya mudah. Ramai orang dalam PBB merupakan mereka yang tidak mempunyai otak sehinggakan otak mereka tidak mampu menyaingi otak Taib Mahmud. Jika mereka mempunyai otak, sudah lama Taib Mahmud melepaskan jawatan beliau.

Sekarang, Taib Mahmud dalam keadaan delima untuk meninggalkan tampuk pemerintahan kerana di dalam PBB, tidak ada pemimpin yang mempunyai otak seperti beliau. Malah, orang PBB sendiri seperti mengakui bahawa tidak ada yang mampu menganti Taib Mahmud seolah-olah mereka menyatakan mereka sendiri tidak ada otak. Rakyat Sarawak sekalian, pada zaman ini, kita mempunyai ramai anak-anak muda yang berkaliber dan mempunyai otak untuk memimpin Sarawak. Di dalam DAP, PAS dan PKR juga terdapat ramai pemimpin yang mampu menggantikan Taib Mahmud cuma rakyat harus memberi peluang. Allah tidak akan mengubah nasib sesuatu kaum tersebut melainkan kaum itu mengubah nasib sendiri. Jika ditakdirkan Taib Mahmud berundur, saya secara peribadi mencadangkan agar beliau melantik Awang Tengah menjadi Ketua Menteri kerana antara Adenan Satem dan Abang Jo, Awang Tengah mempunyai otak. Cukup Awang Tengah mejadi Ketua Menteri Sarawak selama 2 tahun, pada 2016, kita berUBAHlah untuk mengangkat seorang Ketua Menteri yang baru dari Pakatan Rakyat. Kita cuba dan nilai, adakah dengan melantik Awang Tengah pada 2014 dan mengangkat Ketua Menteri Sarawak yang baru dari PR pada 2016 akan membawa Sarawak diambang kemusnahan? Ayuh kita berUBAH dan percaya pada diri sendiri. Jika Taib Mahmud berundur, PBB akan musnah!